مدح و ولادت حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام
امشب خبر از عـالـم بالا رسیده است روشن‌تـرین سـتارۀ دنـیا رسیده است این بار دوم است که شاعر نوشته است خورشید خـانـوادۀ زهـرا رسیده است دیروز نور شبّر و امروز هم به خاک نور شبـیر حضرت مولا رسیده است در نیل غـصه مانده بیا، مُـرده دل بیا موسی رسیده است، مسیحا رسیده است بیراهه رفته‌اید اگر ای رودهای اشک راهی شوید، حضرت دریا رسیده است دنـبـال کـاروان مـلائـک پـریـده بـود جا مانده بین راه دلـم یا رسیده است؟ شوق دلم نه شوق شفا مثل فطرس است میلش در آن هوا دو سه جرعه تنفس است در آن هوا که بوی خدا می‌رسد از آن در خانه‌ای که نور دعا می‌رسد از آن اطراف گاهـوارۀ طفـلی که نیمه شب لالای جـبـرئـیل خـدا مـی‌رسـد از آن در آن هوا که فاطمه در آن نفس کشید آنجا که عـطـر آل عـبا می‌رسد از آن ما را دخـیـل بر پـر قـنـداقه‌اش کـنـید قـنداقه‌ای که شوق شفا می‌رسد از آن در پشت درب خانۀ زهـرا نشـسته‌ایم نـجـوای چـند مرد گـدا می‌رسد از آن این خانۀ علی‌ست پسردار گشته است آخر صدای گریه چرا می‌رسد از آن شاید صدای گریۀ...نه کودکانه نیست جز یا حسین زمزمۀ اهل خانه نیست دنیا به دام نـام شـریـفـش فـتـاده است دل نیست آن دلی که به او دل نداده است روشن شده است طبق روایات اهل بیت کار خداست؛ عشق به او بی‌اراده است هرکس سوار کشتی عشقش نمی‌شود سوگند می‌خورم که قیامت پیاده است مـا رعـیـتـیـم، رعـیـت بـاغ ولایـتــیـم امـشـب شـب تـولـد اربـاب زاده است شیرین شده ست با قدمش کام اهل بیت هر چـنـد این پسر نمک خانواده است معـراج جـبرئـیل شـبی بوده است که در پـای گـاهـوارۀ او سر نهـاده است یک شب مرا مجاور گهواره‌اش کنید چون جـبرئیل زائر گـهـواره‌اش کنید جز آب چـشم آب حـیـاتی نـخـواسـتـم جز شور اشک شهد نـبـاتی نخـواستم جز معـرفت به ساحت خاک قـدوم او من از خـدای خود عـرفـاتی نخواستم تنها کرامت قفـس عشق اوست او كه من از کسی مسـیـر نجـاتـی نخـواستم یک شب که سخت تشنه شدم از خدا به جز گـریـه کـنـار نـهـر فـراتـی نـخـواستم بی حسّ عطر سیب شب جـمعۀ حرم هـرگـز زیـارت عـتـبـاتـی نخـواسـتـم امشـب مـدیـنـه آمـده پـابـوس کـربـلا امشب حـسـین آمده«حیَّ عـلـی العزا» |